Η γενετική τεχνητή νοημοσύνη (GenAI) έχει τη δυναμική να μετασχηματίσει την παγκόσμια οικονομία. Εκτιμάται ότι η συμβολή της στο παγκόσμιο ΑΕΠ θα μπορούσε να φτάσει τα 1,7 έως 3,4 τρισεκατομμύρια δολάρια έως το 2035 – ποσό που αντιστοιχεί στη σημερινή οικονομία της Ινδίας.
Ο αυτοματισμός και η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργούν νέες προοπτικές για την παραγωγικότητα, επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να μειώσουν το κόστος εργασίας και να αυξήσουν την αποδοτικότητα. Ωστόσο, για να αξιοποιηθεί πλήρως αυτό το δυναμικό, απαιτούνται στοχευμένες επενδύσεις και ένα εργατικό δυναμικό με τις απαραίτητες δεξιότητες.
Το παράδοξο της έλλειψης ταλέντων στις προηγμένες οικονομίες
Παρά την τεχνολογική εξέλιξη, οι προηγμένες οικονομίες βρίσκονται αντιμέτωπες με την πρόκληση της έλλειψης εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού. Η γήρανση του πληθυσμού, η υποτονική αύξηση της παραγωγικότητας και η μείωση της ανταγωνιστικότητας ασκούν πρόσθετες πιέσεις στις αγορές εργασίας.
Η μετανάστευση έχει λειτουργήσει ως βασικός μηχανισμός ενίσχυσης της προσφοράς εργασίας, ιδιαίτερα σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Ωστόσο, η αυξανόμενη λαϊκιστική αντίδραση ενδέχεται να περιορίσει τη ροή ταλέντων, επιδεινώνοντας τις ελλείψεις ειδικευμένων εργαζομένων και ενισχύοντας το κόστος εργασίας.
Η νέα στρατηγική των επιχειρήσεων για την παραγωγικότητα
Οι επιχειρήσεις, αντιμέτωπες με αυξημένο κόστος εργασίας μετά την πανδημία, στρέφονται σε νέα μοντέλα ανάπτυξης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:
- Διατήρηση ταλέντων μέσω μπόνους παραγωγικότητας
- Στοχευμένες επενδύσεις σε τεχνολογία και αυτοματισμούς
- Αναβάθμιση δεξιοτήτων των εργαζομένων μέσω προγραμμάτων κατάρτισης
Η επιτυχής εφαρμογή αυτών των στρατηγικών μπορεί να οδηγήσει σε βιώσιμη αύξηση της παραγωγικότητας, διατηρώντας παράλληλα την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα.
Οι αναδυόμενες αγορές και το πλεονέκτημα του εργατικού δυναμικού
Σε αντίθεση με τις γηράσκουσες κοινωνίες της Δύσης, οι αναδυόμενες αγορές – όπως η Ινδία, η ASEAN και η Βραζιλία – διαθέτουν δημογραφικά πλεονεκτήματα. Οι μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας, σε συνδυασμό με τον ψηφιακό μετασχηματισμό, δημιουργούν νέες ευκαιρίες για ανάπτυξη.
Η Κίνα και η Υποσαχάρια Αφρική αξιοποιούν την τεχνολογία ως μοχλό ανταγωνιστικότητας, εστιάζοντας στην ευθυγράμμιση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού με τις απαιτήσεις της ψηφιακής οικονομίας.
Πώς μπορούν να ανταποκριθούν κυβερνήσεις και επιχειρήσεις;
Για να διασφαλιστεί ότι η GenAI θα λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης και όχι ως πηγή νέων ανισοτήτων, απαιτούνται συγκεκριμένες παρεμβάσεις:
- Επενδύσεις σε εκπαίδευση και κατάρτιση για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού
- Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που προάγουν την ευελιξία και την ανταγωνιστικότητα
- Στοχευμένες πολιτικές μετανάστευσης για την κάλυψη των ελλείψεων ταλέντων στις ανεπτυγμένες οικονομίες
- Κίνητρα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ώστε να επιταχυνθεί η υιοθέτηση καινοτόμων τεχνολογιών
Η τεχνητή νοημοσύνη και η αυτοματοποίηση δεν θα αντικαταστήσουν το ανθρώπινο δυναμικό, αλλά θα απαιτήσουν έναν νέο τύπο εργαζομένων – με προσαρμοστικότητα, ψηφιακές δεξιότητες και υψηλή εξειδίκευση. Η έγκαιρη προετοιμασία θα καθορίσει ποιοι θα βγουν κερδισμένοι από αυτή τη νέα εποχή της παραγωγικότητας.
