Η πρακτική, με το παρατσούκλι «coffee badging», έχει αποκτήσει δυναμική στον εταιρικό κόσμο τα τελευταία χρόνια και με τις ανατροπές που έφερε ο Covid.
Για ορισμένους, είναι συνώνυμο της έλλειψης δέσμευσης. Για άλλους, είναι ένας στρατηγικός τρόπος διατήρησης των δεσμών με την εταιρεία χωρίς να χάνεται η παραγωγικότητα.
Τι είναι το «coffee badging»;
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Milena Brentan, σύμβουλο της High Leadership, το coffee badging, όπως γράφει το γαλλικό exame.com, αποτελεί προσαρμογή στη νέα λογική της εργασίας. «Αν όλα μπορούν να γίνουν εξ αποστάσεως και οι άνθρωποι εξακολουθούν να επιλέγουν να πηγαίνουν στο γραφείο, αυτό συμβαίνει επειδή η κοινωνική αλληλεπίδραση έχει σημασία», λέει.
Η εγασιακή κουλτούρα μια εταιρείας ενισχύεται από τις ανεπίσημες συζητήσεις, τις αυθόρμητες συναντήσεις και τις στιγμές που δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. «Τόσο πολύ που πολλές εταιρείες που δουλεύουν 100% εξ’ αποστάσεως, οργανώνουν συναντήσεις πρόσωπο με πρόσωπο κάθε έξι μήνες ή κάθε χρόνο για να διατηρήσουν αυτή τη σύνδεση», λέει.
Αλλά το φαινόμενο αντανακλά και κάτι βαθύτερο: την αναζήτηση της παραγωγικότητας με αυτονομία. «Υπάρχει ένα κομμάτι εργασίας που απαιτεί συγκέντρωση, σιωπή και ιδιωτικότητα – και το γραφείο δεν τα προσφέρει πάντα αυτά. Το coffee badging δεν έχει να κάνει με το να ξεφύγεις από τη δουλειά, αλλά με το να προσαρμόσεις τη ρουτίνα σου σε αυτό που έχει περισσότερο νόημα».
Πώς επηρεάζει αυτή η πρακτική την επαγγελματική σας εικόνα;
Η αντίληψη ποικίλλει ανάλογα με την κουλτούρα της εταιρείας. «Σε εταιρείες με μια κουλτούρα που εξακολουθεί να επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στη φυσική παρουσία, η πρακτική αυτή, πηγαίνω για έναν καφέ και φεύγω, μπορεί να ερμηνευτεί ως έλλειψη δέσμευσης», λέει ο Brentan. Σε πιο ώριμα περιβάλλοντα, η πρακτική μπορεί να θεωρηθεί ως έξυπνη διαχείριση του χρόνου.
Ο ειδικός σε θέματα καριέρας Andrea Deis, λέει ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται δεκτή η συμπεριφορά αυτή εξαρτάται άμεσα από την κουλτούρα την εταιρείας και τα διευθυντικά στελέχη της. «Εάν ο προϊστάμενος εξακολουθεί να εκτιμά το «ρολόι» ως συνώνυμο της παραγωγικότητας, η πρακτική θα αποδοκιμαστεί. Αν όμως δίνεται έμφαση στις παραδόσεις, το coffee badging μπορεί ακόμη και να ενισχύσει την εικόνα ενός αυτόνομου και αποφασισμένου εργαζομένου».
Το φαινόμενο εξακολουθεί να διχάζει τις απόψεις – και δεν μπορεί να θεωρηθεί κανόνας. «Βιώνουμε μια ένταση μεταξύ των μοντέλων εργασίας: δια ζώσης, υβριδικά και εξ αποστάσεως. Το coffee badging έχει αναδειχθεί ως μια προσαρμοστική απάντηση σε αυτή τη νέα πραγματικότητα», λέει ο Brentan.
Σε εταιρείες που έχουν ήδη υιοθετήσει την υβριδική εργασία, μπορεί να αποτελέσει ακόμη και πλεονέκτημα. «Είναι ένας τρόπος διατήρησης της σύνδεσης με την ομάδα χωρίς να θυσιάζεται η ατομική παραγωγικότητα», λέει. Από την άλλη πλευρά, σε πιο παραδοσιακές εργασιακές κουλτούρες, μπορεί να δημιουργήσει συζήτηση σχετικά με το πόσο αφοσιωμένοι είναι οι εργαζόμενοι.
Και οι εταιρείες, τι πρέπει να κάνουν;
Και για τους δύο ειδικούς, το σημείο κλειδί δεν είναι ο έλεγχος της φυσικής παρουσίας στο γραφείο, αλλά η δημιουργία εμπειριών που καθιστούν το εργασιακό περιβάλλον αρκετά ελκυστικό ώστε να το απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι.«Δεν έχει νόημα να αναγκάζουμε τους ανθρώπους να πηγαίνουν στο γραφείο, αν αυτό που βρίσκουν εκεί είναι ένα ψυχρό, αποκομμένο και άσκοπο περιβάλλον», λέει ο Deis. «Οι εργαζόμενοι πρέπει να αισθάνονται ότι έχει νόημα να βρίσκονται εκεί».
