Μέτρα μείωσης του ενεργειακού κόστους για το σύνολο των επιχειρήσεων και όχι μόνο για τις ενεργοβόρες αναζητεί η κυβέρνηση. Οπως διαπιστώθηκε στη χθεσινή σύσκεψη υπό την προεδρία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, η κυβέρνηση παραμένει προσανατολισμένη στην πρόταση του ΣΕΒ, υιοθέτησης ενός μηχανισμού μείωσης του ενεργειακού κόστους για την ενεργοβόρο βιομηχανία, αντίστοιχου με αυτόν που εφάρμοσε η Ιταλία. Θα τον εξετάσει ωστόσο σε συνάρτηση με τα περιθώρια μείωσης του ενεργειακού κόστους στις επιχειρήσεις όλων των κλάδων και στο πλαίσιο μιας συνολικότερης παρέμβασης μείωσης του ενεργειακού κόστους.
Όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, αυτό έγινε σαφές χθες στους εκπροσώπους του ΣΕΒ από την πλευρά της κυβέρνησης, η οποία εκπροσωπήθηκε στη σύσκεψη και από τους υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σταύρο Παπασταύρου, Ανάπτυξης Τάκη Θεοδωρικάκο, καθώς και τους υφυπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Θάνο Πετραλιά και Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκο Τσάφο.
Η πρόταση που παρουσίασε ο ΣΕΒ στη χθεσινή σύσκεψη είναι μια προσαρμογή του εγκεκριμένου από την Κομισιόν «ιταλικού μοντέλου» στα δεδομένα της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού και βασίζεται σε μελέτη της Grant Thornton. Το προτεινόμενο σχήμα στήριξης δεν αφορά επιδοτήσεις, αλλά ένα είδος «ενεργειακού δανείου». Ο ΔΑΠΕΕΠ θα προσφέρει στις ενεργοβόρες επιχειρήσεις περί τις 7,4 ΤWH ετησίως για τρία χρόνια στην τιμή των 55 ευρώ/μεγαβατώρα και οι ωφελούμενες επιχειρήσεις έναντι αυτού θα χρηματοδοτήσουν την κατασκευή νέων έργων ΑΠΕ για να επιστρέψουν τη διπλάσια ποσότητα ενέργειας σε βάθος 20ετίας. Το μέτρο με προτεινόμενο τίτλο «Energy Industrial Reset» υπολογίζεται ότι αφορά περίπου 60 ενεργοβόρες επιχειρήσεις και θα κοστίσει περί τα 260 εκατ. ευρώ κατ’ έτος στην τριετία, ενώ θα στηρίξει την ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ συνολικής ισχύος περί το 1,3 GW. H επιστροφή του ενεργειακού δανείου, σύμφωνα με την πρόταση του ΣΕΒ, δεν συνιστά ζήτημα κρατικών ενισχύσεων, όπως απεφάνθη η Επιτροπή στην περίπτωση της Ιταλίας.
Οι βιομηχανικοί σύνδεσμοι της χώρας έχουν χτυπήσει πολλές φορές καμπανάκι για τη διεύρυνση του χάσματος ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και την ανάγκη μιας εθνικής πρωτοβουλίας για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, αντίστοιχη με αυτές που παίρνουν άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
