3 Ιουνίου 2002
Χρεοκοπεί το Napster. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, η υπηρεσία file sharing που πολεμήθηκε με μανία από τις δισκογραφικές δεν έβαλε τελικά ταφόπλακα στη βιομηχανία της μουσικής, αλλά άνοιξε τον δρόμο για το streaming και για την επιβίωσή της στην ψηφιακή εποχή.
Το Napster εμφανίστηκε στο ίντερνετ την 1η Ιουνίου του 1999.
Οι σημερινοί 40άρηδες θυμούνται ότι το να «κατεβάσει» κανείς τραγούδια από το ίντερνετ την εποχή εκείνη ήταν μια δύσκολη έως αδύνατη υπόθεση. Κάποιοι πιτσιρικάδες προσπαθούσαν τότε ακόμα και πάνω από 10 ώρες να κάνουν download ένα μόνο τραγούδι, όμως τις περισσότερες φορές η προσπάθειά τους αποτύγχανε, και τότε έβαζαν τον υπολογιστή τους να ξεκινήσει πάλι από την αρχή. Ξανά και ξανά.
Όμως το 1998, ένας χρήστης με το username «napster» αποκάλυψε στους συνομιλητές του σε ένα chatroom του ίντερνετ ότι δούλευε πάνω σε ένα λογισμικό που θα έλυνε αυτό το πρόβλημα. Θα επέτρεπε στους χρήστες να μπουν ο ένας στο hard drive του άλλου και να μοιραστούν τα αρχεία μουσικής MP3 τους.
Ο 18χρονος Sean Parker πίστεψε αμέσως ότι ήταν μια καλή ιδέα. Πρότεινε στον Napster –ή Shawn Fanning όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- να συνεργαστούν και τον συνάντησε από κοντά για πρώτη φορά.
Δουλεύοντας σε ένα δανεικό PC στο γραφείο του θείου του, όπου και κοιμόταν τα βράδια για να γράφει κώδικα νύχτα-μέρα, ο Fanning είχε ολοκληρώσει το προϊόν έως την άνοιξη του 1999. Ο Parker βρήκε 50.000 δολάρια από επενδυτές και οι δύο τους μετακόμισαν στην Καλιφόρνια.
Προσέλαβαν φίλους τους από το chatroom για υπαλλήλους και έβγαλαν το Napster στον αέρα την 1η Ιουνίου του 1999. Έως τον Οκτώβριο, στην πλατφόρμα κυκλοφορούσαν 4 εκατ. τραγούδια. Έως τον Μάρτιο του 2000, η κοινότητα του Napster είχε ξεπεράσει τα 20 εκατ. άτομα.
Όμως πλέον, οι επικεφαλής των δισκογραφικών εταιρειών ανησυχούσαν. Το γεγονός ότι η πρώτη χρονιά της νέας χιλιετίας έφερε την πρώτη μείωση στις διεθνείς πωλήσεις δίσκων, τρόμαξε τη βιομηχανία της μουσικής. Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι δισκογραφικές κυνήγησαν με αγωγές πολλών εκατομμυρίων δολαρίων όχι μόνο το Napster, αλλά και χιλιάδες μεμονωμένους χρήστες του.
Για να καταλάβει κανείς την έκταση του φαινομένου, αρκεί να σκεφτεί ότι έως το καλοκαίρι του 2000, το Napster ήταν τόσο δημοφιλές ώστε περίπου 14.000 τραγούδια «κατεβάζονταν» κάθε λεπτό. Ο Fanning ήταν ένας σταρ στους κύκλους των προγραμματιστών και τον Οκτώβριο του 2000 βρέθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού Time. Το άρθρο έγραφε ότι το πρόγραμμά του ήταν μια από τις σπουδαιότερες εφαρμογές που φτιάχτηκαν ποτέ για το ίντερνετ, συγκρίσιμο με το email και το messaging.
Όμως, οι αγωγές κατά του Napster έρχονταν πια από παντού. Από την ένωση των δισκογραφικών (RIAA), από τους Metallica και από τον Dr Dre. Οι δίκες κράτησαν για χρόνια και συνεχίστηκαν πολύ αφότου τόσο ο Parker, όσο ο Fanning αλλά και τα εκατομμύρια των χρηστών του Napster είχαν αφήσει πίσω τους την πλατφόρμα.
Το Napster αναγκάστηκε να κλείσει το file-sharing σύστημα τον Ιούλιο του 2001 και το 2002 χρεοκόπησε. Όμως η φωτιά που άναψε πριν από 20 χρόνια, καίει ακόμα. Η παγκόσμια αγορά του streaming αξίζει σήμερα πολλά δισεκατομμύρια δολάρια.
Τι έβγαλαν από όλα αυτά ο Fanning και ο Parker; Για χρόνια, τους κυνηγούσαν τα χρέη και οι υποχρεώσεις του Napster. Όμως ο Fanning ίδρυσε τελικά την εταιρεία gaming Rupture, την οποία πούλησε αντί 30 εκατ. δολαρίων.
Ο Parker συνεργάστηκε με τον Mark Zuckerberg στα πρώτα βήματα του Facebook και αργότερα επένδυσε στο Spotify. Σήμερα είναι δισεκατομμυριούχος.
Το 2022, η Napster εξαγοράστηκε από την εταιρεία blockchain Algorand, ενώ τον Μάρτιο του 2025 άλλαξε και πάλι χέρια. Αυτή τη φορά εξαγοράστηκε από την εταιρεία 3D τεχνολογίας Infinite Reality για 207 εκατ. δολάρια. Η Infinite Reality σχεδιάζει να δημιουργήσει 3D χώρους όπου οι λάτρεις της μουσικής θα μπορούν να απολαύσουν συναυλίες και οι μουσικοί θα μπορούν να πουλάνε φυσικά ή ψηφιακά προϊόντα. Όπως λέει η εταιρεία, το Napster επιστρέφει.
