Η Θελξιέπεια (Αναστασία Σταϊκοπούλου) ανήκει σ΄ εκείνη τη γενιά που δεν περιμένει κανενός την «άδεια» για να δημιουργήσει. Με σχεδόν 30.000 ανθρώπους να παρακολουθούν τη διαδρομή της στο Instagram και στο TikTok, επιλέγει να δείχνει τον εαυτό της όπως είνα – χωρίς φίλτρα και χωρίς έπαρση Τραγουδά, γράφει, μαθαίνει τη νοηματική γλώσσα και τη φέρνει μέσα στη μουσική της, όχι για εντύπωση, αλλά για ένταξη.
Μιλήσαμε μαζί της για τη μουσική, το βιβλίο που ετοιμάζει, τη νοηματική, τον έρωτα, και την ανάγκη να σταματήσουμε να «στραγγίζουμε τα σύννεφα για να μη φαίνονται τα δάκρυά μας». Μια συζήτηση γεμάτη ευαισθησία, χιούμορ και αλήθεια, που θυμίζει πως η τέχνη δεν χρειάζεται φωνές για να ακουστεί, παρά μόνο πρόθεση.
Ποια είναι η Θελξιέπεια για κάποια/ον που σε βλέπει πρώτη φορά στο Instagram ή στο TikTok;
Συνήθως αφήνω τους ανθρώπους να δουν ποια είμαι. Ο καθένας παίρνει το δικό του ερέθισμα. Δεν θέλω να ορίζω, γιατί περιορίζω.
Αν μπορούσα να πω κάτι, είναι ότι στο προφίλ μου υπάρχει αγάπη για αυτό που κάνω, φροντίδα και σεβασμός.
Πώς ξεκίνησε η μουσική σου διαδρομή;
Η μουσική μου διαδρομή ξεκίνησε σε μικρή ηλικία. Δεν έγραφα μουσική ή στίχους· τραγουδούσα στη χορωδία.
Στο γυμνάσιο άρχισα να γράφω πρόζες και, όταν ενηλικιώθηκα και ήρθαν οι πρώτες ερωτικές απογοητεύσεις, ξεκίνησα να γράφω τραγούδια, τα οποία έμειναν στο συρτάρι.
Τα Παλάτια γράφτηκαν το 2022 και έμειναν κι αυτά στο συρτάρι.
Τους τελευταίους μήνες ασχολούμαι ενεργά με τη μουσική. Αν με ρωτούσες έξι μήνες πριν, θα σου έλεγα ότι εγώ δεν τραγουδάω, δεν γράφω. Ήμουν στο καβούκι μου.
View this post on Instagram
Υπήρξε καλλιτέχνης – «εμπνευστής» ;
Επειδή έχω πολλά ακούσματα, υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που εκτιμώ. Δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε ένας εμπνευστής. Είμαι ανοιχτή σε όλα τα ερεθίσματα.
Αν μπορούσες να συνεργαστείς με οποιονδήποτε καλλιτέχνη στον κόσμο, ποιος θα ήταν και γιατί;
Δυσκολεύομαι να διαλέξω έναν καλλιτέχνη. Εμπιστεύομαι τη ροή και το timing. Θα μπορούσα να συνεργαστώ με οποιονδήποτε καλλιτέχνη, αν το ένιωθα εκείνη τη στιγμή.
Πώς μπήκε η νοηματική γλώσσα στη ζωή σου και τι προσδοκίες έχεις;
Η Νοηματική Γλώσσα μπήκε στη ζωή μου από μια ταινία που είχα δει στο γυμνάσιο, Η Οικογένεια Μπελιέ.
Μου άρεσε πολύ και μου έμεινε στο μυαλό αυτός ο κόσμος, τόσο ανεξερεύνητος. Αποφάσισα να μάθω τη γλώσσα το φθινόπωρο του 2023 και απέκτησα την επάρκεια. Θα ήθελα να ασχοληθώ με τη διερμηνεία – ακόμα το σκέφτομαι.
Ποιο είναι το “next big thing” για σένα, αυτό που δεν το γνωρίζει ακόμα το κοινό;
Θέλω να κάνω μια ιδιαίτερη παρουσίαση του βιβλίου που γράφω, μόλις βρω εκδοτικό. Αλλά… τρέχω. Τρέχω και δεν μπορώ να πω περισσότερα!
Τι ονειρεύεσαι για τα επόμενα 5 χρόνια;
Ονειρεύομαι έναν κόσμο όπου δε θα στραγγίζουμε τα σύννεφα για να μη φαίνονται τα δάκρυά μας.
Πονάμε. Αγαπάμε. Νιώθουμε. Ας αποδεχθούμε λίγο τη φύση μας. Δεν είμαστε κούτσουρα.
Κι αν το καταλάβουμε αυτό, ίσως είμαστε αρκετά τυχεροί να νιώσουμε και τον πόνο του άλλου , στο διπλανό σπίτι, στο διπλανό χωριό, στη χώρα, στην ήπειρο. Ωραία θα ήταν.
View this post on Instagram
Γιατί πιστεύεις ότι η νοηματική γλώσσα πρέπει να είναι πιο παρούσα στη μουσική και τα social media;
Η νοηματική γλώσσα πρέπει να είναι παρούσα παντού, από τη στιγμή που υπάρχουν κωφοί σε όλες τις ηλικίες. Εμείς θέλουμε να βλέπουμε μόνο ειδήσεις; Όχι, οριακά δεν θέλουμε ούτε ειδήσεις! Θέλουμε θέατρο, σινεμά, μουσεία, συναυλίες. Το ίδιο κι οι κωφοί,είναι μέρος της κοινωνίας, δεν είναι μια άλλη ομάδα. Είμαστε όλοι ομάδα σε αυτό.
Ο λόγος που έχω εντάξει τη νοηματική στα τραγούδια μου είναι η ευαισθητοποίηση. Δεν είμαι δασκάλα ούτε διερμηνέας. Αν κάποιος κωφός θέλει να παρακολουθήσει τραγούδια, υπάρχουν επαγγελματίες που πληρώνονται γι’ αυτό. Αντίστοιχα, αν κάποιος ακούων θέλει να μάθει την ΕΝΓ, παραπέμπω στη σχολή μου, Talking Hands Patras. Εγώ, με όσα γνωρίζω, με φροντίδα και σεβασμό,τραγουδάω και δίνω ορατότητα. Μέχρι εκεί. Και είμαι πολύ χαρούμενη που ο κόσμος παίρνει το ερέθισμα.
Με σχεδόν 30 χιλιάδες ακόλουθους και ούσα 23 χρονών, πώς αποφασίζεις τι θα μοιραστείς online και τι όχι;
Ανήκω στη γενιά Gen Z. Η ζωή μου στα social media δεν άλλαξε επειδή απέκτησα κάποιους ακόλουθους.
Ίσα-ίσα, θέλω να δείχνω στον κόσμο ποια είμαι, να ξέρει τι πιστεύω, πώς στέκομαι, πώς επικοινωνώ.
Δεν θα ανεβάσω τα πάντα από την προσωπική μου ζωή, αλλά θα ανεβάσω πράγματα που θα με φέρουν πιο κοντά στο κοινό μου.
Αυτή την περίοδο δουλεύεις σε ένα βιβλίο και έναν δίσκο. Μπορείς να μας αποκαλύψεις λίγα πράγματα γι’ αυτό;
Στα lives παρουσιάζω κάποια τραγούδια και αποσπάσματα από το βιβλίο.
Για τα τραγούδια θα έλεγα πως «χορεύεις με κάτι στενάχωρο, αλλά το ευχαριστιέσαι».
Για το βιβλίο… δεν ξέρω τι να πω. Είναι ένα έντονο ταξίδι,από το μεγάλο μωρό, τον έρωτα, στην ενηλικίωσή του και πλέον, στη δική μας απελευθέρωση από τις γοητείες του.
View this post on Instagram
Ποιο είναι το πιο τρελό ή απροσδόκητο σχόλιο που έχεις δεχτεί on line;
Μου έχουν γράψει: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ανήρ σε αυτό το σύμπαν που να μην είναι ερωτευμένος μαζί σου». Γέλασα πολύ. Υπάρχουν πολλοί. Για αυτούς γράφω, συνήθως.
Αν έπρεπε να περιγράψεις τη σχέση σου με το κοινό σου σε τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν;
Τρεις λέξεις: Αγάπη, αμεσότητα, φως.
Τι θεωρείς «taboο» στο χώρο της μουσικής ή των social media και θέλεις να το σπάσεις;
Ωωωω, τι ωραία ερώτηση! Θεωρώ μεγάλο πρόβλημα τον ανταγωνισμό που υπάρχει παντού. ΠΑΝΤΟΥ. Κάνουμε το ίδιο πράγμα, περνάμε τις ίδιες δυσκολίες. Η δημιουργία θα έπρεπε να είναι κάτι αλληλέγγυο. Είναι μοίρασμα. Δεν καταλαβαίνω τον ανταγωνισμό, εκτός από αυτόν που έχει κανείς με τον εαυτό του. Γιατί να σε έχω απέναντί μου όταν καταλαβαινόμαστε; Προτιμώ να σε έχω κοντά μου κι ας μη γεννήσουμε κάτι παρέα. Να σε βλέπω και να με βλέπεις. Ουσιαστικά.
