Ησυζήτηση για την αναβίωση της πυρηνικής ενέργειας, ως απάντηση στην ενεργειακή κρίση και στην ανάγκη απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, συναντά έναν σοβαρό «πονοκέφαλο», αυτή της έλλειψης ουρανίου.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times, που επικαλείται τη νέα έκθεση της World Nuclear Association (WNA), η παγκόσμια ζήτηση ουρανίου για πυρηνικούς αντιδραστήρες αναμένεται να αυξηθεί κατά ένα τρίτο, φτάνοντας τους 86.000 τόνους έως το 2030 και τους 150.000 τόνους έως το 2040.
Ωστόσο, η παραγωγή από τα υφιστάμενα ορυχεία προβλέπεται να μειωθεί στο μισό την ίδια περίοδο, καθώς πολλά κοιτάσματα εξαντλούνται. Το αποτέλεσμα είναι ένα επικίνδυνο «κενό» στην αλυσίδα τροφοδοσίας που μπορεί να φρενάρει τη δυναμική της πυρηνικής ενέργειας.
Η WNA καλεί τη βιομηχανία να προχωρήσει σε νέες επενδύσεις, τόσο για την αναζήτηση κοιτασμάτων όσο και για την αξιοποίηση ανενεργών ορυχείων, προκειμένου να αποφευχθεί η επερχόμενη κρίση. Όπως τονίζεται, θα χρειαστούν καινοτόμες τεχνικές εξόρυξης, πιο αποτελεσματικές αδειοδοτήσεις και έγκαιρη χρηματοδότηση.
Η ανανεωμένη στροφή στην πυρηνική ενέργεια τροφοδοτήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ανάγκη ευρωπαϊκών χωρών να περιορίσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Παράλληλα, μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες βλέπουν στην πυρηνική ισχύ μια πιο «καθαρή» λύση για τα ενεργοβόρα data centers που απαιτούν οι τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης.
Ωστόσο, οι πρόσφατες ανακοινώσεις περικοπών στην παραγωγή από κολοσσούς όπως οι Kazatomprom (Καζακστάν) και Cameco (Καναδάς) εντείνουν τους φόβους για άνοδο στις τιμές του ουρανίου. Ο επικεφαλής της αμερικανικής Energy Fuels, Μαρκ Τσάλμερς, μίλησε για «σύννεφα στον ορίζοντα», καθώς τα γερασμένα ορυχεία χάνουν συνεχώς παραγωγικότητα.
Η πρόκληση δεν περιορίζεται μόνο στην εξόρυξη. Για να μετατραπεί το ουράνιο σε καύσιμο αντιδραστήρων, απαιτούνται σύνθετες διαδικασίες μετατροπής και εμπλουτισμού.
Η Ρωσία, που κατέχει δεσπόζουσα θέση στον κλάδο του εμπλουτισμού, παραμένει βασικός παίκτης γεγονός που δημιουργεί ανησυχίες στη Δύση. Ο Ζακ Πειτιέ της γαλλικής Orano εκτίμησε ότι η απεξάρτηση από τις ρωσικές εγκαταστάσεις εμπλουτισμού θα είναι εφικτή «στις αρχές της δεκαετίας του 2030».
Η WNA προβλέπει ότι η παγκόσμια πυρηνική ισχύς θα σχεδόν διπλασιαστεί μέχρι το 2040, φτάνοντας τα 746 γιγαβάτ, με την Κίνα και την Ινδία να πρωταγωνιστούν στην κατασκευή νέων αντιδραστήρων.
Ωστόσο, η δημιουργία νέων ορυχείων ουρανίου μπορεί να χρειαστεί 10 έως 20 χρόνια από την ανακάλυψη μέχρι την παραγωγή, κάτι που αφήνει ανοιχτό το ερώτημα αν θα προλάβει η βιομηχανία να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση ή η έλλειψη ουρανίου θα σταθεί τροχοπέδη στη «νέα εποχή» της πυρηνικής ενέργειας.
