Η ελληνική αγορά ακινήτων ετοιμάζεται να περάσει σε μια νέα φάση. Τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Με πιο ώριμο στοκ ακινήτων, νομοθετικά εργαλεία σε εξέλιξη και κρατικά προγράμματα που επιχειρούν να ξαναφέρουν τη στέγη στο προσκήνιο, η αγορά κατοικίας μπαίνει στο τραπέζι πιο επιθετικά. Το διακύβευμα; Αποδέσμευση προσφοράς και πρόσβαση των νέων σε ιδιόκτητη κατοικία.
Το μεγάλο χαρτοφυλάκιο των servicers
Μια μεγάλη δεξαμενή βρίσκεται ήδη στα χέρια των servicers. Η πρώτη κατηγορία αφορά το σύνολο των ακινήτων που έχουν οι εταιρείες διαχείρισης που υπολογίζονται περίπου στις 700.000. Τα ακίνητα αυτά για να μπορέσουν να βγουν στην αγορά χρειάζεται υποχρεωτικά η συναίνεση του δανειολήπτη. Άρα υπάρχει η περίπτωση της συναινετικής πώλησης που ήδη προτείνετε από τις εταιρείες διαχείρισης προς τους δανειολήπτες.
Η δεύτερη κατηγορία ακινήτων είναι εκείνα που έχουν περιέλθει μετά τον πλειστηριασμό στα χαρτοφυλάκια των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων. Πρόκειται για περίπου 12.000-13.000 ακίνητα που θα μπορούσαν να βγουν στην αγορά.
Το χαρτοφυλάκιο αυτό παρόλα αυτά δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση καθώς χρειάζεται η τεχνική και νομική ωρίμανση. Πολλά από αυτά τα ακίνητα έχουν πολεοδομικά ζητήματα, αυθαιρεσίες, νομικής φύσεως θέματα τα οποία θα πρέπει να τακτοποιηθούν.
Πέφτουν άμεσα 10.000 ακίνητα στην αγορά
Παρόλα αυτά ένας από του μεγαλύτερους παίκτες της αγοράς στη διαχείριση δανείων θα ρίξει στο «τραπέζι» μέσα στο επόμενο διάστημα 10.000 ακίνητα, αξίας 1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων το 60% είναι οικιστικά. Η αγορά λοιπόν κινείται, η ανάγκη για στέγαση επείγει, οι μεταβιβάσεις επιταχύνονται.
Παράγοντες όπως η βελτίωση του Κτηματολογίου και οι τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας λειτουργούν υποβοηθητικά. Όσο το θεσμικό πλαίσιο λειαίνεται, τόσο πιο κοντά φτάνουμε σε μια κανονική αγορά κατοικίας. Την ίδια ώρα όλο και πληθαίνουν οι φωνές και οι πληροφορίες για νέο πρόγραμμα Σπίτι Μου να ανακοινώνεται από την ΔΕΘ με στόχο να δώσει πρόσβαση στην ιδιοκατοίκηση σε τουλάχιστον 10.000 πολίτες.
Η μεγάλη εικόνα
Το σίγουρο είναι πως η αγορά κατοικίας δεν χρειάζεται άλλες παρεμβάσεις «σε δόσεις». Χρειάζεται συγκρούσεις με το κατεστημένο της ακινησίας: με τους ρυθμούς του Δημοσίου, τις παρατάσεις χωρίς λόγο, τις διαδικασίες που καθυστερούν απλώς γιατί «έτσι είναι το σύστημα».
Η πολιτεία έχει δύο επιλογές: ή θα ξεμπλοκάρει την αγορά κατοικίας τώρα, ή θα παρακολουθεί την επόμενη γενιά να μεταναστεύει – ξανά την ώρα που η έκθεση της ΤτΕ λέει πως το στεγαστικό κόστος «πνίγει» 1 στα 3 νοικοκυριά.
