Στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη περνά όπως όλα δείχνουν η «μπάλα» αναφορικά με τις τελικές αποφάσεις για τα μέτρα που θα αμβλύνουν το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας και θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά της, τα οποία έχουν γίνει αντικείμενο πυρετωδών συσκέψεων και διεργασιών το τελευταίο δεκαπενθήμερο.
Το χθεσινό «τετ α τετ» της Διυπουργικής Επιτροπής υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη και των εκπροσώπων της βιομηχανίας (δεύτερο σε ισάριθμες εβδομάδες) επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά ότι υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση για να υπάρξει μια πρόσθετη παρέμβαση για το ενεργειακό κόστος (πλέον των πρωτοβουλιών που έχουν ήδη αναληφθεί στο παρελθόν), πλην όμως η ταυτόχρονη πλήρωση όλων των προαπαιτουμένων που έχουν τεθεί από την κυβέρνηση, δηλαδή κόστος εντός των δημοσιονομικών αντοχών, συμβατότητα με τους περιορισμούς που θέτει η ΕΕ, και συμπερίληψη όσο το δυνατόν περισσότερων εταιρειών αποδεικνύεται δυσεπίλυτος γρίφος, όπως άλλωστε είχαν προϊδεάσει αρμόδιες κυβερνητικές πηγές τις προηγούμενες ημέρες.
Αυτό άλλωστε μαρτυρά και η εξαιρετικά προσεκτικά διατύπωση της άτυπης ενημέρωσης που εκδόθηκε μετά το πέρας της σύσκεψης: «Έγινε εκ νέου ανταλλαγή απόψεων για το θέμα αυτό και η κυβέρνηση επιφυλάχθηκε να μελετήσει περαιτέρω το ζήτημα, προτού προβεί στις όποιες σχετικές πρωτοβουλίες».
Αν και το ρολόι μετρά αντίστροφα, καθώς απομένουν μόλις τέσσερις ημέρες έως την ανοιχτή εκδήλωση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ (Τρίτη 7 Οκτωβρίου με τον κ. Μητσοτάκη σε πρωταγωνιστικό ρόλο ως είθισται) που κατά ορισμένες πληροφορίες ήταν η άτυπη προθεσμία για τις ανακοινώσεις, τόσο το κόστος της παρέμβασης όσο και η αρχιτεκτονική της παραμένουν «μαύρο κουτί». Μάλιστα, ιδιαίτερα όσον αφορά στο πρώτο σκέλος, δηλαδή το δημοσιονομικό κόστος, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο υφυπουργός Οικονομικών Θάνος Πετραλιάς που κρατά τα «κλειδιά» των δημοσίων δαπανών έστειλε σαφές μήνυμα ότι τα περιθώρια του προϋπολογισμού είναι περιορισμένα, κάτι που είχε διαφανεί εξαρχής ως μεγάλο «αγκάθι» για την έγκριση του Industrial Energy Reset (όπως αποκαλείται η πρόταση του ΣΕΒ για προσαρμογή του ιταλικού μοντέλου στα ελληνικά δεδομένα), που συνοδεύεται από ένα κόστος που αγγίζει τα 900 εκατ. ευρώ σε ορίζοντα τριετίας.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι δεν αποκλείεται η 7η Οκτωβρίου να μην αποδειχθεί τελικά η “D-Day” για τη βιομηχανία και να απαιτηθεί περισσότερος χρόνος για να ωριμάσει η παρέμβαση. Πηγές της βιομηχανίας και παραγωγικών υπουργείων που παρακολουθούν από κοντά τις -πυρετώδεις τις τελευταίες ημέρες- διεργασίες, αναφέρουν ότι το πολυσυζητημένο ιταλικό μοντέλο παραμένει μεν στο τραπέζι, αλλά με τις πρόνοιες που προβλέπει για βασικά σημεία όπως το ύψος της κατανάλωσης που θα επιδοτηθεί που κυμαίνεται στο 25-30% (ενώ το Industrial Energy Reset στην αρχική εκδοχή του προέβλεπε επιδότηση για το 100% της κατανάλωσης των επιλέξιμων βιομηχανιών).
Αν και η πρόταση που έπεσε στο τραπέζι από τον ΣΕΒ για προσθήκη μπαταριών στα φωτοβολταϊκά και αιολικά που θα κατασκευαστούν στο πλαίσιο του μηχανισμού (κατά τον οποίο όπως έχει γράψει το energygame.gr προσφέρεται τριετές «ενεργειακό δάνειο» με τους ωφελούμενους να αναλαμβάνουν να επιστρέψουν διπλάσια ενέργεια από αυτή που δανείστηκαν σε βάθος 20ετίας, στηρίζοντας νέες ΑΠΕ ) απαντά τρόπον τινά στις ενστάσεις που διατυπώνονται για τη βιωσιμότητα των έργων, εντούτοις παραμένουν πολλοί αστερίσκοι σε σχέση με το ιταλικό μοντέλο Energy Release 2.1, όπως διαμορφώθηκε μετά το comfort letter που απέστειλε η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν.
