10 Ιουνίου 1977
Η Apple Computer πουλά τον πρώτο της Apple II. Αυτή η συσκευή ουσιαστικά δημιούργησε μια αγορά που κανείς έως τότε δεν γνώριζε ότι θα μπορούσε να υπάρξει – αυτή των προσωπικών υπολογιστών.
Πριν από το 1975, οι προσωπικοί υπολογιστές πωλούνταν κυρίως σε μηχανικούς και ερευνητές της πληροφορικής, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν πλακέτες κυκλωμάτων και μεμονωμένες μονάδες μνήμης κολλημένες με κόπο στη θέση τους για να επεκτείνουν τη μνήμη του συστήματος κατά μερικά κιλομπάιτ.
Όμως πριν να τελειώσει η δεκαετία, ο Apple II θα βρισκόταν πάνω σε γραφεία και τραπέζια σε εκατομμύρια σπίτια Αμερικανών. Πλέον, άνθρωποι που δεν είχαν καμία σχέση με την πληροφορική μπορούσαν να τον χρησιμοποιούν για τα πάντα: Από το να κάνουν τη δουλειά τους μέχρι να παίζουν παιχνίδια.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Steve Jobs, που το 1975 δούλευε στην Atari, και ο φίλος του, Steve Wozniak, που την εποχή εκείνη έφτιαχνε κομπιουτεράκια για την Hewlett-Packard, ενδιαφέρθηκαν για τους αυτοσχέδιους υπολογιστές. O Wozniak συμμετείχε στην πρώτη συνάντηση του Palo Alto Homebrew Computer Club το 1975, αμέσως εμπνεύστηκε και άρχισε να φτιάχνει τον δικό του αυτοσχέδιο υπολογιστή.
Όταν ο Jobs είδε το δημιούργημά του, εντυπωσιάστηκε και του ζήτησε να φτιάξει ένα μοντέλο το οποίο να μπορούσαν να πουλήσουν. Μάλιστα, ο Jobs πούλησε το αυτοκίνητό του, ένα Volkswagen Minibus, για να χρηματοδοτήσει το project.
Τον επόμενο χρόνο, οι δύο φίλοι παρουσίασαν τον πρώτη υπολογιστή της εταιρείας τους, τον Apple I, στο homebrew club. Δεν είχε θήκη, οθόνη και σκληρό δίσκο και τα άλλα συστήματα που σήμερα περιμένουμε από έναν υπολογιστή, όμως από τα 200 κομμάτια που έφτιαξε η Apple τον επόμενο χρόνο, πούλησε τα 175 στην τιμή των 666,66 δολαρίων (σήμερα, εάν κάποιος έχει έναν Apple I στο πατάρι του, μπορεί να τον πουλήσει αντί εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων).
Και ενώ ακόμα η Apple πουλούσε τον Apple I, ο Wozniak άρχισε να φτιάχνει το επόμενο σύστημά του. Με έμπνευση από τη δουλειά του Jobs στην Atari, ήθελε να φτιάξει έναν υπολογιστή στον οποίο θα μπορούσε να παίξει το παιχνίδι Breakout. Αυτό, όμως, απαιτούσε έγχρωμη οθόνη, ήχο και θύρες για νέο hardware.
Ο Wozniak ασχολήθηκε με όλα αυτά και ο Jobs με το ντιζάιν. Ήθελε να χωρέσει τα πάντα μέσα σε μία θήκη, που να μην είναι ένα απλό ξύλινο κουτί.
Έτσι, ο Apple II έκρυψε τα καλώδια και τα συστήματά του, ενώ είχε και ενσωματωμένο πληκτρολόγιο. Μπορούσε να συνδεθεί πολύ εύκολα με την τηλεόραση που είχε ο καθένας στο σπίτι του.
Καθώς αυτός ο υπολογιστής έφτανε στον καταναλωτή συναρμολογημένος μέσα στη θήκη του, έμοιαζε περισσότερο με οικιακή συσκευή από οτιδήποτε είχε φτιαχτεί έως τότε.
Και αντί να στοχεύει σε χομπίστες των υπολογιστών και επιχειρήσεις, ο Jobs άρχισε να πουλά τον Apple II σε σχολεία σε ολόκληρη την Αμερική, με αποτέλεσμα ο υπολογιστής αυτός να μπει στις τάξεις πληροφορικής και να συστήσει μια ολόκληρη γενιά Αμερικανών στα προϊόντα της Apple.
Όμως, έπεσε θύμα της επιτυχίας της. Μόλις η IBM είδε τι είχε καταφέρει η Apple, αποφάσισε να μην μείνει έξω από την αγορά των προσωπικών υπολογιστών. Το 1981 δημιούργησε το IBM PC και έκλεισε συμφωνία με την Microsoft για να χρησιμοποιήσει το νέο λειτουργικό της σύστημα.
Η startup Apple δεν μπορούσε να τα βάλει με τον γίγαντα της IBM. Μέσα σε μία δεκαετία, η Microsoft κατέλαβε την αγορά των υπολογιστών με τα λειτουργικά συστήματά της. Καθώς το λογισμικό που είχε γραφτεί για τα συστήματα της Microsoft δεν «έτρεχε» σε εκείνα της Apple παρά μόνο με σημαντικές αλλαγές στον κώδικα, η τύχη της εταιρείας των Jobs και Wozniak είχε ήδη κριθεί.
Θα χρειαζόταν να περάσει πάνω από μία δεκαετία για να ανακάμψει η Apple. Το 1986, ο Jobs εκδιώχθηκε από την ίδια του την εταιρεία και τη δεκαετία του 1990 επέστρεψε, βοηθώντας την Apple να γίνει μια από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες εταιρείες του κόσμου.
