Την ώρα που η Ελλάδα προσελκύει μαζικά τουρίστες από το εξωτερικό και το εσωτερικό, οι επιχειρήσεις του τουριστικού και επισιτιστικού κλάδου βρίσκονται αντιμέτωπες με μια άνευ προηγουμένου κρίση στελέχωσης. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό και τον Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ), περισσότερες από 80.000 θέσεις εργασίας παραμένουν κενές, προκαλώντας έντονο προβληματισμό για τη λειτουργικότητα και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Τα ξενοδοχεία χτυπούν «καμπανάκι»
Από τις 80.000 κενές θέσεις, 50.000 αφορούν τον ξενοδοχειακό κλάδο, ο οποίος βιώνει έντονα την πίεση των αυξημένων πληροτήτων. Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας και ο ΣΕΤΕ αναφέρουν ελλείψεις σε βασικές θέσεις, όπως:
- 7.360 καμαριέρες
- 5.164 σερβιτόροι
- 3.460 υπάλληλοι υποδοχής (reception)
- 2.729 baristas και bartenders
Οι επιχειρηματίες τονίζουν πως η έλλειψη προσωπικού δεν επηρεάζει μόνο τη λειτουργία των μονάδων, αλλά και τη συνολική εικόνα του ελληνικού τουρισμού.
30.000 θέσεις σε επισιτισμό: Ο κλάδος «διψά» για χέρια
Παρόμοια εικόνα επικρατεί και στον τομέα της εστίασης. Οι επαγγελματίες του κλάδου κάνουν λόγο για 30.000 κενές θέσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν, παρά τις υψηλές προσδοκίες της φετινής σεζόν. Η ανάγκη για έμπειρο και αξιόπιστο προσωπικό είναι μεγαλύτερη από ποτέ, ωστόσο η απροθυμία για εποχική εργασία υπό δύσκολες συνθήκες και οι μισθολογικές αβεβαιότητες λειτουργούν αποτρεπτικά.
Πού οφείλεται η έλλειψη – Τι ζητούν οι εργαζόμενοι
Η αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας στον τουρισμό και την εστίαση δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο. Η υποστελέχωση σχετίζεται με:
- Εποχικότητα και έλλειψη σταθερών συμβάσεων
- Ανασφάλιστη ή μερικώς ασφαλισμένη εργασία
- Υψηλές απαιτήσεις χωρίς αντίστοιχες αποδοχές
- Κατοικία και σίτιση, που συχνά δεν εξασφαλίζονται από τον εργοδότη
Συνδικάτα και φορείς εργαζομένων επισημαίνουν ότι για να καλυφθούν οι ανάγκες, απαιτείται ριζική αναθεώρηση των όρων εργασίας και ενίσχυση των κινήτρων.
Οι ελλείψεις δεν είναι μόνο επιχειρηματικό ζήτημα. Θίγουν άμεσα την τουριστική εμπειρία και την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας ως προορισμού. Αν δεν υπάρξουν άμεσα μέτρα, εκτιμάται ότι η ποιότητα των υπηρεσιών θα επιδεινωθεί, επηρεάζοντας τις αξιολογήσεις και την επισκεψιμότητα των επόμενων ετών.
Αναζητείται στρατηγική και πολιτική βούληση
Οι ενώσεις εργοδοτών ζητούν από την Πολιτεία:
- Φορολογικά και ασφαλιστικά κίνητρα
- Διευκόλυνση της εισαγωγής εργαζομένων από τρίτες χώρες
- Επανεκπαίδευση και ενίσχυση του ντόπιου εργατικού δυναμικού
Εν μέσω μιας περιόδου που ο τουρισμός «σηκώνει» την ελληνική οικονομία, η ανθρώπινη έλλειψη αποδεικνύεται το μεγαλύτερο ρίσκο.
